تفاوت بین Core i5، Core i3 و Core i7 اینتل چیست؟

اولین پردازنده‌های Core اینتل در سال 2006 شروع به کار کردند. از آن زمان تاکنون بیش از دوازده نسل از پردازنده‌های Core i3، Core i5 و Core i7 اینتل آمده و رفته‌اند، اما بیشتر مصرف‌کنندگان همچنان سؤالات مشابهی را می‌پرسند.

اینتل Core i3، Core i5 یا Core i7؟ تفاوت در چیست؟ آیا داشتن یک CPU با هسته‌های بیشتر، سرعت کلاک سریعتر یا ویژگی‌های پیشرفته مانند hyper-threading ارزشش را دارد؟

مگر اینکه به دنبال پذیرش پردازنده‌های Ryzen جدید AMD باشید (به دنبال این هستید که بدانید کدام CPU بهترین است: Intel Core i7 یا AMD Ryzen؟) تقریباً مطمئناً مجبور خواهید بود بین سه خانواده پردازنده‌های درجه مصرف کننده اینتل انتخاب کنید.

Core i3، Core i5، Core i7 – تفاوت به طور خلاصه

به طور کلی، بیشتر CPU‌ های Core i7 بهتر از اکثر CPU‌ های Core i5 هستند، که به نوبه خود از اکثر CPU‌ های Core i3 بهتر هستند.

اگر اولین رایانه شخصی خود را می‌خواهید خریداری کنید، نکته اصلی که باید در اینجا به خاطر داشته باشید این است که 3، 5 و 7 متصل به هر خانواده از پردازنده‌های Core اینتل به سادگی نشان دهنده قدرت پردازش نسبی آنها هستند. آنها هیچ ربطی به تعداد هسته‌های هر CPU و سرعت هرکدام ندارند. پردازنده‌های Core i7 اینتل هفت هسته ای ندارند و Core i3 سه هسته ای ندارند.

پردازنده‌های اینتل Core در کدام خانواده قرار می‌گیرند، بر اساس مجموعه‌ای از معیارها شامل تعداد هسته‌ها، سرعت ساعت (بر حسب گیگاهرتز) و اندازه حافظه پنهان آن‌ها است. در ابتدایی‌ترین سطح، این اعداد نشان می‌دهند که هر کلاس از پردازنده‌های مرکزی اینتل نسبت به یکدیگر کجا قرار گرفته‌اند و در نظر گرفته شده است تا‌ ایده‌ای از نوع عملکردی که باید از هر یک از آنها انتظار داشته باشند را به مصرف‌کنندگان ارائه دهند.

اساسا ایده‌ای که اینتل با این سیستم طبقه بندی CPU به دنبال انتقال آن است این است که سازندگان رایانه شخصی باید انتظار داشته باشند:

• یک Core i3 اینتل برای ارائه عملکرد مناسب برای کارهای اساسی
• Core i5 اینتل برای ارائه عملکرد خوب برای اکثر وظایف
• یک Core i7 اینتل برای ارائه عملکرد عالی برای سخت ترین کارها

از آنجایی که برخی از پردازنده‌های i7 قدیمی‌تر ممکن است عملکرد بهتری نسبت به پردازنده‌های i5 جدید نداشته باشند، این نام‌گذاری‌ها نباید همیشه به‌عنوان هرکدام که عدد بیشتری بود بهتر هم هست در نظر گرفته شوند، اما اگر به دنبال راهی کوتاه و آسان برای درک اینکه کدام پردازنده بهتر است، اعداد متصل به هر هسته اینتل را دنبال می‌کنید.

پردازنده‌های Core i3، i5 و i7 اینتل را نیز می‌توان از نظر دستگاه‌های مورد نظرشان دسته‌بندی کرد. برخی برای ما در داخل لپ تاپ‌ها در نظر گرفته شده‌اند، برخی دیگر برای استفاده با رایانه‌های شخصی رومیزی در نظر گرفته شده‌اند. وات تفاوت بزرگی در اینجا است، زیرا CPUهای داخل دستگاه‌های تلفن همراه معمولاً باید با مصرف انرژی کمتری کار کنند.

در برخی موارد، تفاوت در مشخصات و عملکرد برای انواع دسکتاپ و لپ‌تاپ پردازنده‌های i5 و i7 اینتل می‌تواند بسیار قابل توجه باشد. با این حال، برای جلوگیری از سردرگمی، اجازه دهید به طور انحصاری در مورد انواع دسکتاپ صحبت کنیم.

تعداد هسته ها

در حالی که تعداد هسته‌های داخل یک CPU Intel Core همه چیز نیست، اما هرچه تعداد هسته‌های بیشتری وجود داشته باشد، وظایف بیشتری (که به عنوان Thread شناخته می‌شوند) می‌توانند به طور همزمان انجام شوند. این بدان معناست که رایانه شخصی با تعداد هسته بالاتر برای کارهایی که چند رشته ای مهم است، مانند سرورهای وب، مرورگرهای وب و برخی از بازی‌های ویدیویی بهتر است.

در حالی که قانون سخت و سریعی در مورد آن وجود ندارد، همچنین احتمال دارد که هسته‌های کمتری در Core i3 نسبت به Core i5 یا i7 پیدا کنید. این قبلاً فقط دو هسته بود، اما اخیراً پردازنده‌های Core i3 با تعداد هسته‌های بالاتر عرضه شده‌اند. به عنوان مثال، برخی از پردازنده‌های نسل دوازدهم اینتل Core i3 می‌توانند تا 10 هسته داشته باشند.

دلیل این امر این است که پردازنده‌های i3 به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به قیمت پایین‌تری برسند تا مرزهای عملکرد. آن‌ها معمولاً در رایانه‌های شخصی یافت می‌شوند که بخش‌هایی از بازار را هدف‌گیری می‌کنند که بودجه بیشتری دارند، جایی که نیاز به یک دستگاه مقرون به صرفه، تقاضا برای عملکرد بالاتر را تحت الشعاع قرار می‌دهد.

همانطور که انتظار دارید، پردازنده‌های Core i5 اینتل نسبت به همتایان i3 خود قدرتمندتر هستند. بخشی از این به میانگین سرعت کلاک بالاتر بر می‌گردد. بخشی از این به هسته‌های اضافی مربوط می‌شود. هسته‌های بیشتر به این معنی است که این پردازنده‌ها می‌توانند رشته‌های بیشتری را به‌طور هم‌زمان مدیریت کنند و سرعت کلاک بیشتر به این معنی است که می‌توانند وظایف را به طور مؤثرتری انجام دهند.

در سال‌های گذشته، سری پردازنده‌های Core i5 اینتل به طور کلی بر روی پردازنده‌هایی با حداکثر چهار هسته ساخته شده‌اند. با این حال،اخیرا (مانند نسل دوازدهم Alder Lake)، اینتل برای بسیاری از پردازنده‌های i5 خود، پیش‌بینی را بین 6 تا 12 هسته افزایش داده است. این شامل پردازنده هایی مانند Intel Core i5-12400، Intel Core i5-12600KF و Intel Core i5-12500 می‌شود.

در نهایت، شما پردازنده‌های Core i7 اینتل را دارید. باز هم، شما هم به میانگین سرعت کلاک سریع‌تر و هم هسته‌های اضافی نگاه می‌کنید. CPU های Kaby Lake i7 Core اینتل تنها شامل چهار هسته بودند، اما خانواده مدرن‌تر Alder Lake از پردازنده‌های i7 تا 16 هسته و سرعت کلاک استانداردی که محدوده آن تا 5.00 گیگاهرتز می‌رسد، بهره می‌برد.

در این مرحله، ممکن است تعجب کنید که سرعت چقدر مهم است. پاسخ: بسیار مهم است. با این حال، وقتی صحبت از سرعت به میان می‌آید، چند نکته وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید.

اولین مورد این است که به طور کلی، سرعت کلاک هرچه بالاتر باشد بهتر است. با این حال، به دلیل مسائل حرارتی موجود، پردازنده هایی با هسته‌های بیشتر تمایل دارند با سرعت کلاک پایین تری کار کنند. اغلب اوقات، انتخاب یک CPU مستلزم انتخاب بین یک CPU که قادر به ارائه سرعت کلاک سریعتر است یا انتخاب یک پردازنده با هسته‌های بیشتر است.

این ما را به دومین چیزی می‌رساند که باید در ذهن داشته باشید: سریع‌تر ممکن است بهتر باشد، اما همیشه لازم نیست. اگرچه یک هسته سریعتر ممکن است کارآمدتر از هسته کندتر باشد، اما ممکن است لزوماً برای کارهایی که می‌خواهید از رایانه خود استفاده کنید بهتر نباشد.

بسیاری از برنامه‌ها فقط تک رشته‌ها را اجرا می‌کنند در حالی که برخی دیگر برای استفاده از چند رشته طراحی شده‌اند. برای مواردی که مورد دوم اعمال می‌شود، مانند رندر ویدیو و بازی، داشتن هسته‌های بیشتر نسبت به هسته‌های سریع‌تر پیشرفت بسیار زیادی را به همراه خواهد داشت.

به جای خرج کردن هزینه‎‌ی بیشتری روی CPU با بهترین سرعت، شاید ارزش آن را داشته باشد که به سرعتی که واقعاً به آن نیاز دارید فکر کنید. برای این منظور، ارزش آن را دارد که مشخصات سیستم توصیه شده را برای بازی یا نرم افزاری که روی رایانه شخصی جدید خود اجرا می‌کنید، جستجو کنید.

برای کارهای روزمره بیشتر مانند مرور وب، یک پردازنده i5 با سرعت کلاک بالاتر احتمالاً نسبت به یک i7 قویتر هزینه بیشتری را برای شما به ارمغان می‌آورد. با این حال، گاهی اوقات داشتن آن هسته‌های اضافی از یک پردازنده i5 یا i7 مهمتر است و اغلب اوقات انتخاب بین یک پردازنده Intel Core و دیگری به این بستگی دارد که آیا می‌خواهید یک CPU با هسته‌های بیشتر داشته باشید یا یک پردازنده با سرعت کلاک بهتر.

نکته دیگری که در اینجا باید در نظر بگیرید این است که تفاوت مهمی بین سرعت کلاک استاندارد CPU و سرعت کلاک توربو وجود دارد. اولی سرعت ساعت معمولی است که یک CPU اینتل قادر به ارائه آن است. مورد دوم به سریع ترین سرعت هایی اشاره دارد که با استفاده از ویژگی‌های Turbo Boost اینتل می‌تواند به آن دست یابد.

این نوع فناوری‌ها که منحصراً در پردازنده‌های اینتل یافت می‌شوند، یکی از چیزهای کلیدی هستند که پردازنده‌های i3، i5 و i7 را از هم جدا می‌کنند – زیرا پردازنده‌های مقرون‌به‌صرفه‌تر i3 (به‌علاوه برخی از پردازنده‌های i5) اغلب شامل آن‌ها نمی‌شوند.

اینتل توربو بوست

ویژگی Turbo Boost اینتل به یک پردازنده اجازه می‌دهد تا هر زمان که نیاز باشد به صورت پویا سرعت خود را افزایش دهد. حداکثر مقداری که Turbo Boost می‌تواند سرعت را در هر زمان معین افزایش دهد به عوامل مختلفی بستگی دارد. این شامل تعداد هسته‌های فعال، مصرف فعلی تخمینی، مصرف برق تخمینی و دمای کلی پردازنده است.

با استفاده از Core i5-12600H به عنوان مثال، حداکثر فرکانس مجاز پردازنده آن 4.5 گیگاهرتز است در حالی که سرعت کلاک پایه آن 3.30 گیگاهرتز است. یک پردازنده نسل دوازدهم Alder Lake i3 مانند Core i3-12300 دارای سرعت کلاک پایه بالاتر 3.50 گیگاهرتز است اما حداکثر فرکانس توربو کمتری 4.40 گیگاهرتز دارد.

اندازه کش

یکی دیگر از مواردی که i3، i5 و i7 اینتل را متمایز می‌کند، اندازه کش است.

هم حافظه رم کامپیوتر و هم حافظه نهان CPU آن به عنوان محل نگهداری داده‌های پرکاربرد عمل می‌کنند. بدون آنها، CPU باید برای همه چیز به هارد دیسک درایو شما تکیه کند، که سرعت همه چیز را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود حتی کارهای ساده بسیار طولانی‌تر شود.

ببینید، هر زمان که یک CPU متوجه می‌شود که به استفاده از داده‌های مشابه ادامه می‌دهد، آن داده‌ها را در حافظه پنهان خود ذخیره می‌کند. حافظه نهان یک CPU درست مانند RAM است، فقط سریعتر – زیرا در خود CPU تعبیه شده است. اگر مقدار RAM به عنوان یک جزء حول توانایی آن در به حداقل رساندن تعامل با هارد دیسک رایانه شخصی شما باشد، ارزش حافظه پنهان CPU شما این است که تعامل با RAM رایانه شخصی شما را به حداقل می‌رساند.

همانطور که ممکن است بتوانید حدس بزنید، یک CPU با کش بزرگتر امکان دسترسی سریعتر به داده‌های بیشتری را فراهم می‌کند. این یکی از دلایل اصلی عملکرد بهتر i7 از i5 است – و اینکه چرا i5 بهتر از i3 عمل می‌کند.

علاوه بر این، اندازه کش CPU در سال‌های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

پردازنده‌های نسل چهارم Haswell Core i3 اینتل دارای 3 یا 4 مگابایت حافظه کش بودند، Haswell Core i5 دارای 4 یا 6 مگابایت حافظه کش و پردازنده‌های Haswell Core i7 دارای 8 مگابایت حافظه کش بودند، به جز i7-4770R که تنها 6 مگابایت داشت.

در مقابل، پردازنده‌های نسل دوازدهم Alder Lake اینتل نه تنها حافظه نهان بیشتری دارند (مثلاً تا 12 گیگابایت در پردازنده‌های Core i3 نسل 12 اینتل، بلکه از نوع کش جدید و بهبود یافته‌ای به نام Smart Cache نیز استفاده می‌کنند.

کش هوشمند با به اشتراک گذاشتن حافظه نهان بین هسته‌های پردازنده، باعث کارآمدتر شدن کش می‌شود که نتیجه آن بهبود عملکرد و کارایی کلی CPU است.

Hyper-Threading

اگرچه این قیاس کامل نیست، اما Hyper-Threading اساساً معادل چیزی مانند تقویت توربو در هنگام افزایش قدرت هسته‌های CPU شما است.

در شرایط عادی، تنها یک رشته می‌تواند توسط یک هسته CPU در یک زمان ارائه شود. اگر یک CPU دو هسته ای باشد، فرضاً تنها دو رشته می‌توانند به طور همزمان ارائه شوند. اگر CPU شما دارای چهار هسته باشد، می‌تواند همزمان چهار رشته را مدیریت کند. اگر CPU شما دارای شش هسته است…. شما‌اید.ه.

Hyper-Threading این پویایی را به شکل قابل توجهی تغییر می‌دهد، زیرا به یک هسته اجازه می‌دهد تا چندین رشته را به طور همزمان از طریق مجازی سازی ارائه دهد.

به عنوان مثال، یک Core i3 دو هسته‌ای با Hyper-threading می‌تواند به جای یک هسته معمولی در هر هسته، دو thread در هر هسته ارائه دهد. به عبارت دیگر، در مجموع چهار thread می‌توانند به طور همزمان اجرا شوند و یک پردازنده چهار هسته ای Core i5 که از Hyper-Threading پشتیبانی نمی کند تقریباً به اندازه یک پردازنده دو هسته ای Core i3 که از آن پشتیبانی می‌کند – حداقل زمانی که از آن پشتیبانی می‌کند، خواهد بود. به تعداد رشته‌هایی که می‌تواند در آن واحد رسیدگی کند می‌رسد.

این یکی از دلایل بسیاری است که چرا پردازنده‌های Core i7 در مورد پردازنده‌های دسکتاپ اصلی به‌عنوان کرم دال‌کرم در نظر گرفته می‌شوند. آنها دارای هسته‌های بیشتری نسبت به پردازنده‌های i5 و i3 هستند که مزایای آشکار Hyper-Threading را دارد.

پردازنده‌های Core i9 اینتل، با افزایش تعداد هسته‌ها، این امر را حتی بیشتر می‌کنند. برای مثال، پردازنده‌های Alder Lake i9 اینتل به اندازه 16 هسته و 24 رشته می‌شوند.

کدومشو باید بگیرم؟

اگر از آن دسته افرادی هستید که می‌خواهید رایانه‌ای بخرید که ماندگار باشد، باید از خود بپرسید که برای چه چیزی از آن استفاده خواهید کرد.

اگر کارهای زیادی را به طور همزمان روی رایانه شخصی خود انجام می‌دهید، ممکن است ارزش آن را داشته باشد که پول اضافی را برای i7 دریافت کنید. مخصوصاً گیمرها می‌خواهند i7 را انتخاب کنند، زیرا همیشه بهتر است به سیستم مورد نیاز توصیه شده نزدیکتر از حداقل سیستم مورد نیاز آن بنشینید. با این حال، اگر از رایانه شخصی خود فقط برای بررسی ایمیل ها، انجام کارهای بانکی، خواندن اخبار و دانلود کمی موسیقی استفاده می‌کنید، احتمالاً با i5 یا i3 ارزان تر مشکلی ندارید.

عامل تعیین کننده دیگر در اینجا باید این باشد که آیا کارهایی که در رایانه بعدی خود انجام می‌دهید چیزهایی هستند که واقعاً می‌توانند از فناوری هایی مانند Hyper-Threading استفاده کنند یا خیر. به عبارت دیگر، باید بررسی کنید و بیاموزید که آیا برنامه‌ها و برنامه‌هایی که استفاده می‌کنید دارای هر نوع قابلیت چند رشته‌ای هستند یا خیر.

به عنوان مثال، بسیاری از ویرایشگرهای عکس مدرن و برنامه‌های ویرایش ویدیو چند رشته ای هستند. با این حال، هیچ تضمینی وجود ندارد و وقت گذاشتن برای گوگل کردن آن می‌تواند به طور بالقوه در هزینه شما صرفه جویی کند.

امیدواریم این مقاله به شما بینشی برای انتخاب پردازنده بعدی شما داده باشد و اکنون‌اید.ه بهتری در مورد تفاوت بین پردازنده‌های Core i3، Core i5 و Core i7 اینتل داشته باشید.