چگونه تشخیص دهیم که کسی از وای فای ما دزدی می‌کند

قبل از اینکه بتوانید تشخیص دهید که آیا کسی در حال سرقت اتصال اینترنت بی‌سیم شما است یا خیر، درک برخی از اصطلاحات اولیه شبکه کامپیوتری مهم است. برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه راه‌اندازی یک شبکه بی‌سیم، نگاهی به «نحوه کار وای‌فای» بیندازید. حال، بیایید به چند مورد از بخش‌های یک شبکه بی‌سیم نگاهی بیندازیم که به شما یک مبنای اولیه برای تعیین اینکه آیا سیگنال وای‌فای شما به طور غیرمنتظره در حال تضعیف است یا خیر، می‌دهد.

یک شبکه بی‌سیم از یک اتصال اینترنت پهن‌باند از طریق مودم DSL، کابلی یا ماهواره‌ای تشکیل شده است. شما مودم را به روتر بی‌سیم متصل می‌کنید که سیگنال را توزیع کرده و یک شبکه ایجاد می‌کند.

این چیزی است که شبکه محلی (LAN) نامیده می‌شود. این شبکه محلی جایی است که شما لوازم جانبی کامپیوتر مانند کامپیوتر رومیزی یا لپ‌تاپ و چاپگر خود را راه‌اندازی می‌کنید. روتر شما چیزی به نام جدول پروتکل کلاینت میزبان پویا (DHCP) خواهد داشت. در اصل، جدول DHCP شما لیست مهمانان شما از هر قطعه تجهیزات محاسباتی مجاز است.

هر دستگاه آدرس کنترل دسترسی به رسانه (MAC) مخصوص به خود را دارد این را به عنوان امضای آن در نظر بگیرید. روتر شما از این آدرس‌ها برای اختصاص دادن یک آدرس پروتکل اینترنت (IP) به هر دستگاه در شبکه شما استفاده می‌کند. آدرس‌های MAC و IP تجهیزات شما در زمانی که به دنبال راه‌هایی برای تشخیص اینکه آیا کسی در حال سرقت از وای‌فای شما است یا خیر، هستیم، مفید خواهند بود. برای درک عمیق‌تر آدرس‌های IP، به بخش « آدرس IP چیست؟ » مراجعه کنید.

همچنین چند اصطلاح مهم مربوط به وای‌فای وجود دارد که باید بدانید. شناسه مجموعه سرویس ( SSID ) نامی است که یک شبکه بی‌سیم را مشخص می‌کند. به طور پیش‌فرض، این احتمالاً نام روتر شما خواهد بود – Netgear، Arris یا ASUS یا چیزی شبیه به آن – اما می‌توانید با تغییر آن به چیزی شخصی‌تر یا خلاقانه‌تر، مانند My WiFi Only یا هر چیزی که دوست دارید، از آن لذت ببرید.

تعدادی از انواع وای‌فای در بازار موجود است، از جمله 802.11n که قادر به انتقال داده تا 600 مگابیت در ثانیه است. 802.11ac استاندارد دیگری است که سرعت بی‌سیم بیش از یک گیگابیت در ثانیه را فراهم می‌کند. جدیدترین و بهترین وای‌فای، 802.11ax است که می‌تواند با سرعتی تا 3.5 گیگابیت در ثانیه کار کند

توجه داشته باشید که در تلاش برای ساده‌سازی تمام چیزهای بی‌معنی که در نام‌های وای‌فای گنجانده شده است، اتحادیه وای‌فای طبقه‌بندی خود را در سال ۲۰۱۸ به‌روزرسانی کرد. اکنون، 802.11ac با نام وای‌فای ۵، 802.11n با نام وای‌فای ۴ و 802.11ax با نام وای‌فای ۶ شناخته می‌شوند. نسخه‌های قدیمی‌تر، مانند 802.11b، به همان شکل قبلی باقی مانده‌اند .

اگر از این توضیحات بی‌معنی کامپیوتری گیج شده‌اید، نگران نباشید. مهم این است که وقتی آماده تشخیص اتصال وای‌فای شما می‌شویم، بدانید که باید به دنبال چه چیزی باشید.

خب وقتشه که بریم سراغش. آیا شبکه بی‌سیم شما کند کار می‌کنه؟ آیا قطع و وصل شدن‌های متناوب اینترنت دارید و نمی‌دونید چرا؟ اول، یه نفس عمیق بکشید. به احتمال زیاد، کسی اینترنت شما رو نمی‌دزدد. خیلی چیزها می‌تونه باعث کندی اتصال بشه. ارائه‌دهنده خدمات اینترنت شما ممکنه مشکل داشته باشه یا ترافیک زیادی داشته باشه. روتر وای‌فای شما ممکنه با تداخل امواج سایر لوازم الکترونیکی مواجه باشه، یا به سادگی در نفوذ به دیوارها و مبلمان خونه برای رساندن سیگنال بی‌سیم به کامپیوترتون مشکل داشته باشه.

برای جلوگیری از استفاده ۹۹.۹ درصد از مزاحمان اینترنتی از اتصال اینترنت بی‌سیم خود، فقط به یک چیز نیاز دارید: یک رمز عبور.

اساسی‌ترین عنصر امنیت بی‌سیم، پروتکل رمزگذاری مانند WPA2 یا WiFi Protected Access است. استانداردهای قدیمی‌تر مانند WEP و نسل اول WPA به تدریج کنار گذاشته شده‌اند و WPA2 که خود به آرامی در حال جایگزینی با WPA3 است، جایگزین آن شده است.

لازم نیست چیزی در مورد نحوه‌ی کار رمزگذاری بدانید – فقط باید امنیت WPA2 (یا اگر از اولین کسانی هستید که از آن استفاده می‌کنید، WPA3) را روی روتر بی‌سیم خود تنظیم کنید و یک رمز عبور برای شبکه تعیین کنید. آن را چیزی قرار دهید که بتوانید به خاطر بسپارید و حدس زدن آن برای دیگران آسان نباشد (لطفاً از “رمز عبور” یا “12345!” استفاده نکنید) و در مسیر امنیت قرار خواهید گرفت.

خب، چطور رمز عبور خود را پیکربندی می‌کنید؟ خب، این موضوع بسته به نوع روتر شما متفاوت است، اما اکثر روترهای وای‌فای از طریق آدرس http://192.168.1.1 در یک مرورگر وب از طریق یک دستگاه متصل قابل دسترسی هستند. (توجه داشته باشید، اگر دستگاهی دارید که ترکیبی از مودم و روتر است، این دستورالعمل‌ها نیز کار خواهند کرد.) ورود به سیستم نیز معمولاً آسان است، زیرا اکثر تولیدکنندگان روتر از یک جفت کلمه ساده مانند “admin” و “root” برای نام کاربری و رمز عبور دستگاه استفاده می‌کنند (باید بتوانید این اطلاعات را در دفترچه راهنما پیدا کنید). این شما را به یک ابزار مدیریتی می‌برد که در آن می‌توانید انواع تنظیمات، از جمله امنیت بی‌سیم خود را تغییر دهید.

این نکته ممکن است یک هشدار امنیتی کوچک در ذهن شما ایجاد کند. با خود فکر می‌کنید: «صبر کن، یک دقیقه. اگر اکثر روترها از آدرس محلی و نام کاربری/رمز عبور یکسانی استفاده می‌کنند، آیا کسی نمی‌تواند به آنجا وارد شود و تنظیمات امنیتی من را دستکاری کند؟ » خب… بله! بدون رمز عبور، شبکه بی‌سیم شما برای هر کسی قابل دسترسی است. اما رمز عبور تمام چیزی نیست که برای امنیت کامل به آن نیاز دارید. همچنین باید اطلاعات ورود به روتر را به چیزی غیر از «admin» معمول تغییر دهید. این کار تقریباً از دستکاری روتر شما توسط همه جلوگیری می‌کند – اما بیایید نگاهی به نحوه شناسایی یک هکر وای‌فای بیندازیم، محض احتیاط.

با فعال بودن امنیت WPA2، بعید است کسی بتواند از شبکه شما سوءاستفاده کند. اما یک راه آسان برای شناسایی افراد متصرف وجود دارد: از آنجایی که هر دستگاه متصل به شبکه شما یک آدرس IP و آدرس MAC منحصر به فرد دارد، می‌توانید به راحتی لیستی از دستگاه‌های متصل _ که اغلب به عنوان “کلاینت” فهرست شده‌اند _ را در یکی از صفحات تنظیمات روتر بی‌سیم خود مشاهده کنید. بسیاری از دستگاه‌ها به دلیل نامگذاری توسط صاحبانشان، یک شناسه را پخش می‌کنند، بنابراین اگر عبارت “لپ‌تاپ جان” را که به شبکه شما متصل است مشاهده کردید و یک جان در خانه ندارید، به مشکل برخورده‌اید! حتی اگر نام یک دستگاه در لیست کلاینت روتر نمایش داده نشود، می‌توانید تعداد دستگاه‌های متصل را بشمارید و با تعداد دستگاه‌هایی که می‌دانید باید آنجا باشند مقایسه کنید تا ببینید آیا اعداد خاموش هستند یا خیر.

آیا می‌خواهید کاملاً مطمئن شوید که هیچ‌کس نمی‌تواند رمز عبور شما را پیدا کند و به شبکه شما نفوذ کند؟ چند گزینه دارید. روتر شما می‌تواند SSID خود را پنهان کند، به این معنی که برای هر کسی که به دنبال شبکه‌های قابل اتصال است، نمایش داده نمی‌شود. آدرس باید به صورت دستی وارد شود.

همچنین می‌توانید یک فیلتر MAC بی‌سیم تنظیم کنید تا دستگاه‌های خودتان را در «لیست سفید» قرار دهید و دسترسی دیگران را غیرفعال کنید. البته، این کار باعث می‌شود مهمانان خوش‌آمدگویی، مانند دوستان، نتوانند به خانه شما آنلاین شوند.

اما هنوز این سوال مهم باقی می‌ماند – اگر فکر می‌کنید کسی به طور معمول و بدون اجازه شما از وای‌فای شما استفاده می‌کند، چه می‌کنید؟

اگر مشکوک هستید که کسی در حال دزدیدن وای‌فای شما است، ابزارهای کارآگاهی متعددی در اختیار دارید. برای شروع، می‌توانید به سادگی تمام دستگاه‌های وای‌فای خود، مانند تلفن و لپ‌تاپ خود را خاموش کنید – و سپس به چراغ‌های چشمک‌زن جلوی روتر خود توجه کنید. اگر به نظر می‌رسد روتر حتی با خاموش بودن دستگاه‌های خانواده‌تان، انتقال داده را نشان می‌دهد، ممکن است یک دزدکی در نزدیکی خود داشته باشید.

همچنین می‌توانید از برنامه‌های گوشی‌های هوشمند مانند WiFi Thief Detector یا برای کاربران iOS، WiFi Guard استفاده کنید که به شما در شناسایی مزاحمان کمک می‌کنند.

نرم‌افزار نظارت بر اینترنت گزینه دیگری است. برنامه‌ای مانند Wireless Network Watcher به کاربران ویندوز و مک‌او‌اس اجازه می‌دهد تا تمام دستگاه‌های متصل و فعالیت‌های مشکوک احتمالی را زیر نظر داشته باشندوقتی برنامه را اجرا می‌کنید، نام‌های مستعار رایانه خود و همچنین برندهای سازنده دستگاه‌های متصل را مشاهده خواهید کرد. اگر هنوز گیج شده‌اید (شاید به این دلیل که دستگاه‌های زیادی دارید)، می‌توانید هر کدام را خاموش کنید و ببینید که چگونه از لیست ناپدید می‌شوند. اگر تمام گجت‌های وای‌فای خود را خاموش کنید و همچنان دستگاه‌های فعال را ببینید، یک قدم به شناسایی یک مشکل احتمالی نزدیک‌تر شده‌اید.

اگر نمی‌توانید دستگاهی را در شبکه خود شناسایی کنید، کافیست رمز عبور را تغییر دهید. البته باید تمام دستگاه‌های وای‌فای خود را با رمز عبور جدید مجدداً تأیید کنید، اما این سریع‌ترین و آسان‌ترین راه برای ایمن‌سازی مجدد شبکه و آرامش خاطر است.

تا زمانی که شبکه شما یک رمز عبور قوی و منحصر به فرد داشته باشد، فقط هکری که از نرم‌افزارهای تخصصی استفاده می‌کند می‌تواند از سد امنیتی شما عبور کند. یک جستجوی ساده در گوگل نشان می‌دهد که چه تعداد منبع هک رمز عبور برای مجرمان در دسترس است.

برای مثال، سایت فناوری Ars Technica جزئیاتی از نحوه‌ی استفاده از یک برنامه‌ی ۲۵۰۰ دلاری به نام Silica در کنار وب‌سایت‌هایی که حاوی دیکشنری‌های میلیون‌ها کلمه‌ای هستند، برای اتصال به یک شبکه‌ی امن و شکستن رمز عبور آن ارائه کرده است.

هش‌کت یکی دیگر از ابزارهای محبوب هک رمز عبور است. مانند سیلیکا، این ابزار با پایگاه‌های داده میلیون‌ها ترکیب از محبوب‌ترین رمزهای عبور جفت می‌شود تا رمز عبور صحیح را پیدا کند. این ابزار کار می‌کند – و انجام آن حتی برای هکرهای تازه‌کار بسیار آسان است.

ما هنوز یک راه موثر و کارآمد برای متوقف کردن اکثر هکرها وجود دارد: از یک رمز عبور امن استفاده کنید. هر چه طولانی‌تر و حدس زدن آن دشوارتر باشد، شبکه شما امن‌تر خواهد بود. با یک رمز عبور قوی، دیگر لازم نیست نگران این باشید که چه کسی به شبکه شما متصل می‌شود. هکرها باید شخص دیگری را برای کلاهبرداری پیدا کنند.