رم(RAM) چیست؟
وقتی صحبت از سخت‌افزار کامپیوتر می‌شود، یکی از مهم‌ترین اجزای آن RAM یا حافظه با دسترسی تصادفی است. RAM وظیفه ذخیره و بازیابی سریع داده‌ها را بر عهده دارد، به همین دلیل است که اغلب به عنوان “حافظه کاری” یک کامپیوتر شناخته می‌شود. در این مقاله، ما نگاهی دقیق‌تر به چیستی RAM، نحوه کارکرد و چرایی اهمیت آن خواهیم انداخت.
RAM مخفف چیست؟
RAM مخفف Random Access Memory است. این یک نوع حافظه کامپیوتری است که بدون توجه به موقعیت فیزیکی آن در حافظه، امکان ذخیره و بازیابی سریع داده‌ها را فراهم می‌کند.
RAM اغلب به عنوان “حافظه کاری” یک کامپیوتر شناخته می‌شود زیرا برای ذخیره داده‌هایی استفاده می‌شود که در حال حاضر در حال پردازش یا دسترسی به واحد پردازش مرکزی کامپیوتر (CPU) هستند.
رم برای چه مواردی استفاده می‌شود؟
RAM (حافظه دسترسی تصادفی) نوعی حافظه کامپیوتری است که برای ذخیره داده‌هایی که در حال حاضر توسط واحد پردازش مرکزی کامپیوتر (CPU) در حال پردازش یا دسترسی هستند، استفاده می‌شود. “دسترسی تصادفی” نامیده می‌شود زیرا CPU می‌تواند به هر قسمت از حافظه در هر زمان دسترسی داشته باشد، نه به ترتیب متوالی. RAM فرار است، به این معنی که با خاموش شدن رایانه، داده‌های خود را از دست می‌دهد.
RAM برای ذخیره داده‌ها از برنامه‌های باز، فایل‌ها و اسناد استفاده می‌شود. این به رایانه اجازه می‌دهد تا به سرعت به این داده‌ها دسترسی پیدا کند، که به کارکرد نرم و کارآمد رایانه کمک می‌کند. هرچه رم رایانه بیشتر باشد، داده‌های بیشتری را می‌تواند ذخیره کند و به سرعت به آن دسترسی پیدا کند، که می‌تواند عملکرد رایانه را بهبود بخشد.
در مقایسه با هارد دیسک، RAM بسیار سریعتر است. هارد دیسک یک دستگاه ذخیره‌سازی غیر فرار است که داده‌ها را به طور دائم ذخیره می‌کند، حتی زمانی که کامپیوتر خاموش است. با این حال، دسترسی به داده‌ها از دیسک سخت کندتر از دسترسی به داده‌ها از RAM است. به همین دلیل است که از RAM برای ذخیره اطلاعاتی که در حال حاضر در حال پردازش هستند استفاده می‌شود، در حالی که از هارد دیسک برای ذخیره داده‌هایی استفاده می‌شود که در حال حاضر مورد نیاز نیستند.
برای قرار دادن آن در دنیای واقعی، RAM مانند یک میز است که همه چیزهایی را که در حال حاضر باید روی آنها کار کنید در آن نگهداری می‌کنید، در حالی که یک هارد دیسک مانند یک کابینت بایگانی است که در آن چیزهایی را که در حال حاضر به آن نیاز ندارید ذخیره می‌کنید. هرچه میز (رم) بزرگتر باشد، می‌توانید چیزهای بیشتری را روی آن نگه دارید و به سرعت به آن دسترسی پیدا کنید. کابینت بایگانی (هارد دیسک) جایی است که شما چیزهایی را که در حال حاضر به آنها نیاز ندارید، در آن ذخیره می‌کنید، اما دسترسی به آنها زمان بیشتری می‌برد.
بیشتر بخوانید:
- ابزارهای تشخیص سلامت سخت‌افزار در ویندوز
- بهترین ابزارهای ارزیابی سلامت سخت‌افزار کامپیوتر
- آشنایی کامل با بخش های مختلف SSD ها
- تفاوت کارت گرافیک GTX با RTX چیست؟
رم چگونه کار می‌کند؟
هنگامی که کاربر برنامه‌ای را باز می‌کند، مانند یک محیط توسعه یکپارچه (IDE)، واحد پردازش مرکزی رایانه (CPU) درخواستی را برای ذخیره داده‌های مورد نیاز برای اجرای برنامه به RAM ارسال می‌کند. سپس RAM بخشی از حافظه خود را برای ذخیره داده‌های برنامه مانند کد، فایل‌ها و تنظیمات اختصاص می‌دهد.
همانطور که کاربر روی برنامه کار می‌کند، CPU به طور مداوم به داده‌های ذخیره شده در RAM دسترسی پیدا می‌کند و در صورت نیاز تغییرات و به روز رسانی‌ها را انجام می‌دهد. RAM به CPU اجازه می‌دهد تا به سرعت به این داده‌ها دسترسی داشته باشد که به اجرای نرم و کارآمد برنامه کمک می‌کند.
هنگامی که کاربر برنامه را می‌بندد، RAM حافظه ای را که برای برنامه اختصاص داده است آزاد می‌کند و آن را برای سایر برنامه‌ها یا وظایف در دسترس قرار می‌دهد. از آنجایی که RAM فرار است، داده‌های ذخیره شده در آن هنگام خاموش شدن رایانه از بین می‌رود، به همین دلیل مهم است که تغییرات ایجاد شده در برنامه را قبل از بستن آن یا خاموش کردن رایانه ذخیره کنید.
به طور خلاصه، RAM با ذخیره و بازیابی سریع داده‌ها برای CPU کار می‌کند و به برنامه‌ها اجازه می‌دهد تا نرم و کارآمد اجرا شوند. هنگامی که یک برنامه باز می‌شود، RAM حافظه را برای ذخیره داده‌های برنامه اختصاص می‌دهد و زمانی که برنامه بسته می‌شود، RAM حافظه را آزاد می‌کند و آن را برای کارهای دیگر در دسترس قرار می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
- مواظب CPUهای نسل ۱۳ و ۱۴ اینتل باشید. آنها می سوزند!
- چگونه مشکل استفاده بیش از حد از سی پی یو(CPU) در ویندوز را برطرف کنیم؟
- معرفی نسل‌های CPU اینتل
آیا انواع مختلفی از رم وجود دارد؟
دو نوع اصلی رم وجود دارد: SRAM (حافظه دسترسی تصادفی استاتیک) و DRAM (حافظه دسترسی تصادفی پویا).
- SRAM سریعتر و گرانتر از DRAM است. اغلب در برنامه‌های کاربردی با کارایی بالا مانند سرورها، ایستگاه‌های کاری و تجهیزات شبکه استفاده می‌شود. SRAM همچنین به عنوان حافظه کش در CPU ها استفاده می‌شود. SRAM “ایستا” است زیرا نیازی به رفرش کردن به اندازه DRAM ندارد.
- DRAM رایج ترین نوع رم مورد استفاده در کامپیوتر است. ارزانتر و کندتر از SRAM است. DRAM “پویا” است زیرا برای حفظ داده‌های خود باید مرتباً به روز شود. DRAM اغلب به عنوان حافظه اصلی در رایانه‌ها استفاده می‌شود.
هر دو SRAM و DRAM فرار هستند، به این معنی که وقتی کامپیوتر خاموش است، داده‌های خود را از دست می‌دهند.
چقدر حافظه نیاز دارم؟
مقدار رم مورد نیاز ما بستگی به نوع و پیچیدگی وظایفی دارد که قرار است روی آنها کار کنیم. به طور کلی، رم بیشتر به معنای عملکرد بهتر و توانایی چندوظیفه‌ای بهتر است. در اینجا چند نمونه از کارهایی که می‌توانیم با مقادیر مختلف رم انجام دهیم آورده شده است:
- با 4 گیگابایت رم می‌توانیم کارهای اساسی مانند وبگردی، بررسی ایمیل و استفاده از برنامه‌های آفیس را انجام دهیم. با این حال، اگر تعداد زیادی برگه یا برنامه را همزمان باز کنیم، ممکن است با کاهش سرعت یا خرابی مواجه شویم. همچنین می‌توانیم برخی از ابزارهای برنامه‌نویسی ساده، مانند ویرایشگرهای متن و کامپایلرها را اجرا کنیم، اما ممکن است نتوانیم IDE یا اشکال‌زدای پیشرفته‌تری را اجرا کنیم.
- با 8 گیگابایت رم، می‌توانیم اکثر کارهای رایج مانند پخش ویدیو، بازی و ویرایش عکس را انجام دهیم. همچنین می‌توانیم ابزارهای برنامه نویسی پیچیده تری مانند IDE ها، اشکال زداها و شبیه سازها را اجرا کنیم و همزمان روی چندین پروژه کار کنیم. با این حال، اگر روی برنامه‌ها یا مجموعه داده‌های عظیم یا با منابع فشرده کار کنیم، ممکن است همچنان با محدودیت‌هایی مواجه شویم.
- با 16 گیگابایت رم، تقریباً می‌توانیم هر کاری را انجام دهیم، مانند ویرایش ویدیو، رندر کردن گرافیک و اجرای ماشین‌های مجازی. ما همچنین می توانیم چندین ابزار برنامه نویسی را اجرا کنیم و بدون هیچ مشکلی روی برنامه‌ها یا مجموعه داده‌های بزرگ یا پیچیده کار کنیم. ما همچنین می‌توانیم چندین سیستم عامل یا محیط را روی یک دستگاه اجرا کنیم.
- با 32 گیگابایت رم، می‌توانیم هر کاری را به راحتی انجام دهیم، مانند اجرای چندین ماشین مجازی، کار بر روی چندین مانیتور و مدیریت حجم عظیمی از داده‌ها. ما همچنین می‌توانیم هر ابزار برنامه نویسی را اجرا کنیم و روی هر برنامه یا مجموعه داده‌ای بدون هیچ محدودیتی کار کنیم. همچنین می‌توانیم چندین نمونه از یک برنامه یا ابزار را برای اهداف آزمایش یا مقایسه اجرا کنیم.
