۱۰ حقیقتی که احتمالاً در مورد ویندوز (Windows) در چهل سالگیاش نمیدانستید!
۱. نام اصلی ویندوز، Interface Manager بود
این سیستم عامل در سال ۱۹۸۳ با این نام معرفی شد، اما بعداً و قبل از انتشار در سال ۱۹۸۵، به «ویندوز» تغییر نام داد.nاین شرکت تصمیم گرفت نام «مدیر رابط» را کنار بگذارد و نام «ویندوز» را جایگزین آن کند ، زیرا این نام، عملکرد اصلی سیستم عامل را که مبتنی بر مفهوم «پنجرههای» گرافیکی روی صفحه بود، بهتر منعکس میکرد. این مفهوم، یکی از ویژگیهای کلیدی رابط کاربری در آن زمان بود.
در نهایت، «ویندوز» نامی کاربرپسندتر و توصیفیتر برای ویژگی اصلی نرمافزار (استفاده از پنجرهها برای سازماندهی و نمایش اطلاعات) در نظر گرفته شد.
۲. ویندوز ۹۵ اولین نسخهای بود که به کد محصول نیاز داشت
اگرچه MS-DOS (سیستم عامل دیسک مایکروسافت) شماره سریال داشت، ویندوز ۱.۰، ۲.۰ و ۳.x به کلید محصول نیازی نداشتند.
تا ویندوز ۹۵، مایکروسافت کلید محصول را برای فعالسازی پیادهسازی نکرده بود. با این حال، حتی ویندوز ۹۸ هم یک سیستم کلید محصول پایه داشت. کاربران ملزم بودند که هنگام نصب، کلید محصول را وارد کنند، اما این امر به طور جدی اعمال نمیشد. اغلب، شما میتوانستید از یک کلید در چندین کامپیوتر استفاده کنید.
در ویندوز XP و نسخههای بالاتر، شاهد تغییرات قابل توجهی در «فعالسازی محصول» بودیم. این سیستم از کاربران میخواست که نه تنها کلید محصول را وارد کنند، بلکه سیستم عامل را با مایکروسافت فعال کنند. فرآیند فعالسازی شامل تولید یک شناسه سختافزاری منحصر به فرد بود که به کلید محصول مرتبط بود.
یک حقیقت جالب: آیا میدانستید که اعداد ۱۱۱–۱۱۱۱۱۱ و ۰۰۰–۰۰۰۰۷ کلیدهای محصول معتبری برای ویندوز ۹۵ هستند؟
۳. ویندوز (Windows) زمانی بر روی MS-DOS اجرا میشد
قبل از ویندوز ۹۵، این سیستم عامل یک سیستم مستقل نبود. اگر به گذشته نگاه کنیم، نسخههایی مانند ویندوز ۱.۰، ۲.۰ و ۳.x صرفاً رابطهای گرافیکی بودند که بر روی MS-DOS اجرا میشدند. در روزهای اولیه، وقتی کامپیوتر را روشن میکردید، ابتدا MS-DOS بارگذاری میشد. همچنین، باید با تایپ کردن “win” در کنسول خط فرمان، رابط گرافیکی را به صورت دستی اجرا میکردید.
این نسخههای اولیه برای دسترسی به فایل، مدیریت حافظه و ارتباط سختافزاری به شدت به MS-DOS متکی بودند و ویندوز فقط یک لایه بصری برای تعامل با کامپیوتر فراهم میکرد. ویندوز ۹۵ اولین نسخهای بود که در آن ویندوز به یک سیستم عامل مستقل تبدیل شد، اگرچه هنوز وابستگیهای اساسی به MS-DOS داشت. این سیستم عامل MS-DOS 7.0 را در خود جای داده بود اما در نهایت جایگزین پلتفرم MS-DOS شد.
با این حال، جدایی کامل از MS-DOS واقعاً با خط سیستم عامل ویندوز NT (شامل ویندوز NT 3.1، ویندوز 2000، ویندوز XP و نسخههای بعدی) اتفاق افتاد. این سیستم عاملها بر روی یک هسته کاملاً متفاوت ساخته شده بودند و طوری طراحی شده بودند که از ابتدا مستقل از MS-DOS باشند.
۴. پوشه Briefcase: ویژگی همگامسازی ابری اصلی
قبل از فضای ذخیرهسازی ابری ،Briefcase ابزاری داخلی برای همگامسازی فایلها بین دو کامپیوتر بود. این ابزار به ویژه برای کاربرانی که هم با کامپیوترهای رومیزی و هم با لپتاپ کار میکردند، مفید بود.
کیف اداری (Brifecase) یک پوشه مخصوص برای ذخیره کپی فایلهای شما بود. اگر میخواستید فایلها را همگامسازی کنید، دو کامپیوتر را (از طریق شبکه یا با استفاده از یک حافظه جانبی) به هم متصل میکردید و سپس از این پوشه مخصوص برای بهروزرسانی فایلها استفاده میکردید. این کیف، فایلهای دو کامپیوتر را با هم مقایسه میکرد و سپس هرگونه تغییری را از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر کپی میکرد.
با این حال، از آنجا که Briefcase برای زمانی طراحی شده بود که رسانههای قابل حمل و کار آفلاین رایجتر بودند، و با ظهور راهحلهای ذخیرهسازی ابری (مانند OneDrive و Google Drive)، منسوخ شد و در نهایت حذف گردید.
Briefcase ابتدا با انتشار ویندوز ۹۵ معرفی شد و در ویندوزهای XP، Vista و ۷ نیز وجود داشت، اما در ویندوز ۸ منسوخ شد. این قابلیت در ویندوز ۱۰ بهطور پیشفرض غیرفعال بود، اما همچنان بخشی از نسخه اصلی این سیستمعامل محسوب میشد. در نهایت، با انتشار بهروزرسانی نسخه ۱۷۰۳ ویندوز ۱۰، این ویژگی بهطور کامل حذف شد.
بیشتر بخوانید:
- ویندوز ۱۲: تاریخ انتشار مورد انتظار، آخرین اخبار و ویژگی ها
- فایلهای ISO ویندوز ۱۱ نسخه ۲۵H۲ پس از تاخیر منتشر شدند – ارتقا برخی از ویژگیها را فعال میکند و اکنون برای اینسایدرها در دسترس است
- پشتیبانی از ویندوز ۱۰ به زودی پایان مییابد: در اینجا کارهایی که میتوانید انجام دهید آمده است
- ویندوز ۱۱ Super Tiny چیست و چه تفاوتی با نسخه اصلی Windows ۱۱ دارد؟
۵. قبل از ویندوز XP، پروفایل کاربری واقعی وجود نداشت
قبل از ویندوز XP، سیستم عامل از پروفایلهای کاربری واقعی پشتیبانی نمیکرد. اگرچه ویندوز ۹۵ پروفایلها را به عنوان یک ویژگی اختیاری معرفی کرد، اما آنها فقط تنظیمات شخصی مانند تصویر زمینه و تنظیمات دسکتاپ را ذخیره میکردند. همچنین، آنها امنیت قوی یا فضای ذخیرهسازی جداگانهای برای هر کاربر ارائه نمیدادند.
ویندوز ۹۸ اساساً به عنوان یک سیستم عامل تک کاربره طراحی شده بود.
نکته جالب اینکه ویندوز ۹۵ و ۹۸ پوشه «اسناد من» را در ریشه «C» ذخیره میکردند.
اگرچه یک اعلان ورود به سیستم داشت، اما آن نوع امنیت و جداسازی کاربران را که سیستمعاملهایی مانند ویندوز NT یا نسخههای بعدی ارائه میدادند، فراهم نمیکرد.
مایکروسافت با انتشار ویندوز NT، حسابهای کاربری کامل را با تنظیمات و مجوزهای جداگانه پیادهسازی کرد که زمینه را برای مدیریت چندکاربره مدرن، همانطور که امروزه در سیستم عامل دیده میشود، فراهم کرد.
ویندوز ۳.x و نسخههای قبلی، از جمله MS-DOS، پروفایل کاربری نداشتند.
۶. برنامههای ویندوز ۱.۰ هنوز در Windows 11 وجود دارند
برخی از برنامههای گرافیکی معرفیشده در ویندوز ۱.۰ هنوز در ویندوز ۱۱ وجود دارند. اگرچه آنها مدرن شدهاند، اما عملکردهای اصلی آنها بدون تغییر باقی مانده است.
- ماشین حساب – این ماشین حساب پیش فرض است، اما در طول سالها، به یک ماشین حساب پیشرفته با حالتهای مختلف برای انجام محاسبات علمی، گرافیکی، برنامهنویسی و سایر محاسبات تبدیل شده است.
- Paint – در ابتدا “Paintbrush” نامیده میشد، در ابتدا به عنوان یک ویرایشگر تک رنگ شروع به کار کرد و اکنون یک ویرایشگر تصویر تمام رنگی با ویژگیهای جدید مبتنی بر هوش مصنوعی است.
- دفترچه یادداشت – یک ویرایشگر متن ساده اما ضروری که همچنان یک جزء اصلی است، اما اکنون توسط هوش مصنوعی نیز پشتیبانی میشود.
- ساعت – چیزی که به عنوان یک نمایش زمان ساده آغاز شد، به یک زنگ هشدار، ساعت جهانی و ابزار فوکوس تبدیل شده است. با این حال، ویندوز 11 برنامه ساعت را نیز شامل میشود.
- کنترل پنل – اگرچه بسیاری از تنظیمات به برنامه تنظیمات مدرن منتقل شدهاند، کنترل پنل هنوز برای تنظیمات پیشرفته وجود دارد.
۷. برنامهی Format بیش از ۳۰ سال است که از یک کد یکسان استفاده میکند
کادر محاورهای «Format» که هنوز در فایل اکسپلورر موجود است، در ابتدا توسط دیو پلامر، یکی از مهندسان بازنشسته مایکروسافت، نوشته شده است و او فاش کرده است که کد پشت این رابط کاربری تقریباً به مدت 30 سال بدون تغییر باقی مانده است. رابط کاربری این ابزار قرار بود یک راه حل موقت باشد، زیرا تیم توسعه مشغول انتقال خطوط بیشماری از کد از ویندوز ۹۵ به ویندوز NT بود. با این حال، به نظر میرسد که این یکی از مواردی بود که هیچ کس بعداً به اصلاح آن اهمیتی نداد و پس از سه دهه، کد رابط کاربری هنوز بدون تغییر باقی مانده است.
با این حال، در حالی که رابط کاربری هنوز یکسان است، مایکروسافت در حال بهروزرسانی پشتیبانی از FAT32 است تا محدودیت ۳۲ گیگابایت را برداشته و سازگاری را تا ۲ ترابایت افزایش دهد. این تغییر که مدتها به تعویق افتاده بود، فرآیند قالببندی را برای دستگاههای ذخیرهسازی بزرگتر مدرن میکند.
۸. فونتهای TrueType در ویندوز ۳.۱ معرفی شدند
قبل از ویندوز ۳.۱، رندر فونتها زمخت و نامنظم بود. معرفی فونتهای TrueType در سال ۱۹۹۲ همه چیز را تغییر داد. این ویژگی امکان رندر متن با کیفیت بالا را فراهم میکرد و ویندوز را به انقلابی در زمینه نشر رومیزی و ایجاد اسناد تبدیل میکرد. امروزه، TrueType هنوز هم به طور گسترده در ویندوز و سایر سیستم عاملها مورد استفاده قرار میگیرد.
علاوه بر این، اپل شرکتی بود که TrueType را به صورت رایگان به مایکروسافت واگذار کرد تا به تضمین پذیرش گسترده آن کمک کند.
۹. Ctrl + Alt + Delete ابزاری برای اشکالزدایی بود که توسط IBM ساخته شد
میانبر «Ctrl + Alt + Del» توسط دیوید بردلی، یکی از مهندسان IBM، در اوایل دهه ۱۹۸۰ ایجاد شد. این میانبر در ابتدا به عنوان روشی سریع برای راهاندازی مجدد فوری کامپیوترهای IBM بدون هشدار و به منظور اشکالزدایی در طول فرآیند توسعه طراحی شده بود. (او هرگز انتظار نداشت که به طور گسترده شناخته شود.)
سپس مایکروسافت میانبر «Ctrl + Alt + Del» را برای فعال کردن توالی توجه امن (SAS) در ویندوز NT به کار گرفت. در نهایت، بیل گیتس یک بار اعتراف کرد که کاش به جای آن یک دکمه واحد وجود داشت، اما برای تغییر آن خیلی دیر شده بود.
این نحوه تغییر میانبر در طول سالها است:
- ویندوز ۳.x و ۹x (دهه ۱۹۹۰): دستور راهاندازی مجدد نرم (میتوانست کامپیوتر شما را فوراً راهاندازی مجدد کند).
- ویندوز NT و XP (دهه ۲۰۰۰): Task Manager (یا صفحه ورود به سیستم در دامنهها) را باز میکند.
- ویندوز ویستا، ۷، ۸ و ۱۰: صفحه امنیتی را با گزینههای قفل، خروج از سیستم، تغییر رمز عبور و شروع مدیریت وظایف باز میکند.
- ویندوز ۱۱: صفحه امنیتی را با گزینههای قفل، تغییر کاربر، خروج از سیستم و مدیریت وظایف باز میکند.
این میانبر برای دههها بخشی از تاریخ سیستم عامل بوده و از یک ابزار توسعهدهنده به یک عملکرد اصلی سیستم تبدیل شده است. اگرچه این غول نرمافزاری روشهای جدیدی برای دسترسی به Task Manager و گزینههای امنیتی معرفی کرده است، اما این میانبر همچنان یک ویژگی قدیمی است که همچنان تجربه کاربری ویندوز را تعریف میکند.
۱۰. ویندوز ۱.۰ حداقل به ۲۵۶ کیلوبایت رم نیاز داشت
ویندوز ۱.۰ که در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۵ منتشر شد، برای نسخههای ۱.۰۱ و ۱.۰۲ حداقل به ۲۵۶ کیلوبایت رم نیاز داشت . با این حال، در نسخههای ۱.۰۳ و ۱.۰۴، این نیاز به ۳۲۰ کیلوبایت افزایش یافت. برای درک بهتر، ۱ گیگابایت معادل ۱,۰۴۸,۵۷۶ کیلوبایت است و امروزه حداقل اندازه حافظه برای ویندوز ۱۱ ، ۴ گیگابایت است که به معنی ۴,۱۹۴,۳۰۴ کیلوبایت میشود. با این حال، معمولاً ۱۶ گیگابایت (یا ۱۶,۷۷۷,۲۱۶ کیلوبایت) اندازه توصیه شده است.
علاوه بر این، حداقل فضای ذخیرهسازی مورد نیاز ۷۲۰ کیلوبایت بود و هارد دیسک توصیه میشد اما الزامی نبود.
